İnsanın hayatında kişiye özel bazı "an"lar vardır. Birkaçını yazalım buraya:
- Sözün bittiği anlar mesela, kelimelerin kifayetsiz olduğu anlar,
- Çökkün olduğun, depresyona girdiğin anlar. Bir arkadaşa bakıp çıkacaktın halbuki :)
- Yolun sonunu göremediğimiz anlar, uzak gözlüğümüzü taksak bile...
- Sıradan bir ödül için, sıradışı bir bedel ödenen anlar,
- Acı patlıcanı da kırağının çalabildiği an'lar,
- Kambersiz düğünün pekala olduğu an'lar,
- Hatta nadir de olsa acele işe şeytanın karışmadığı anlar bile vardır.
- Bazen mutluluktan havalara uçtuğun, bazen de tepetaklak düştüğün an'lar olur,
- Bazen söylediğin bir sözden utandığın, yerin dibine girdiğin anlar vs vs vs...
-
-
-
Bazen de yaşadığından utanırsın.
Daha doğrusu sağlıklı yaşadığından...
Hem beden hem de akıl sağlığına ihtiyacı olanları, onların yakınlarının çaresizliğini, çırpınışlarını görünce, sen kendi sağlığından utanırsın. Bugün yaşadığım, hissettiğim...
AN'ı yaşayın derler ya. Evet an'ı yaşamak lazım ama olumlu-olumsuz bütün an'ları.
Bize ne demek istediğini hissetmeden kaçırdığımız her an, ego bütünlüğümüzü sağlayacak huzuru yakalamamıza engel oluyor zannımca. Buna izin vermemek lazım.
Haydi kalın sağlıcakla, an'ları kaçırmayınız efenim...
