Salı, Nisan 23, 2013

Sağlıksız Sağlık, Sağlıksız Eleştiri


Bu yazı, eleştiri yapmak ile saygısızlık yapmayı birbirine karıştıran bir öğretmen arkadaşın doktorlara karşı nefret dolu söylemi üzerine yazılmıştır. Hiç bir kişiyi ya da meslek grubunu küçük görme amacı yoktur.

İnsanlar eleştiri yapmakla saygısızlık yapmayı birbirine karıştırmaya devam ettikçe, ben kendi adıma artık buna müsaade etmeyeceğim. Eleştiri yapmak başka, belli bir kesime -her ne kadar genelleme yapmadım da dense- tüm nefret duygularını kusmak başka. Senin ihtiyacını karşılamadığını düşünüyorsan, gidip o doktora senden nefret ediyorum diyebilirsin, ama "bütün doktorlardan" diyemezsin. Ya da, daha uygun bir üslupla söyleyebilirsin. 

Sadece bir dakika düşünsen belki böyle olmayacak. Bir doktor, günde 200 tane hasta bakmak zorunda bırakılıyor. 8 saatlik mesaiyi hesapla ve hasta başına kaç dakika düştüğünü düşün lütfen. 

Size '' daha kaliteli hizmet sunulacak'' deniyor, ama bize ''kaç tane hasta baktın'' diye soruluyor? Kaç tane !!!! 

"Nasıl hasta baktın" diye sorulmuyor. Eğer bakılan hasta sayısı az ise ''sen çalışmıyorsun, tembelsin'' deniliyor.  ''ama, işte, ben, eğitim, daha kaliteli hizmet, güleryüz, ilgi bla bla bla......''    ''KEES !'' diyor. ''ben sana bunu sormuyorum, kaç tane baktın bana onu söyle'' diyor.

''Ey hastaneler, kendi yağınızda kavrulacaksınız, çok hasta=çok para'' diyor. ''SÜRÜMDEN KAZANIN'' diyor. Bir sağlık sisteminde sürümden kazanmanın ne anlama geldiğini düşünebilecek kapasiten olduğuna yüzde yüz eminim. 

Diyorum ki, ben hastanede hasta bakarken, aramızdaki masa bizi ayırıyor olabilir ama aslında biz ya da siz diye bir şey yok. Hepimiz aynı kategorideyiz. Ben bir saat sonra acile gitmek durumunda kalabilirim, ben de aynı sağlık sisteminde hizmet alıyorum, ben de senin o nefret ediyorum dediğin doktorlara muayene oluyorum. Ben neden senin istediğin gibi güzel bir sağlık hizmeti almak istemeyeyim? 

Ama ben şunu biliyorum ki, acile gittiğimde, oradaki doktor  ya da hemşire belki uykusuz olarak 30. saatini çalışıyor. Uyumadan, hatta bazen doğru düzgün oturmadan 30 saat çalışmanın ne demek olduğunu düşünecek kapasite zaten vardır !

Peki, böyle bir insandan, sen sağlıklı hizmet nasıl beklersin, ya da en ufak bir dikkat eksikliği yaşamadan görevini yapmasını... Bekleyemezsin kusura bakma...

Ben, senin alacağın sağlık hizmeti kaliteli olsun diye uğraşıyorum aslında. Ama sanıyorum ki, bunu anlayabilmek için gerekli olan kapasite pek kullanılmıyor.

Hasta olarak da hastanelere gidiyorum merak etme. Benim ricam, asıl sizler bir gün bir hastanede bir kliniğe, bir acil servise gidin. Ama doktor ya da başka bir sağlık çalışanı olarak gidin. Şu sistem içinde, çok değil beşinci günde o yataklardan birinde acil hasta olarak yatacağınızdan adım kadar eminim.

Karakter yoksunluğundan dolayı, bilerek görevini ihmal eden, gözü para kazanmaktan başka hiç bir şey görmeyen doktorları savunduğum yok benim. Onları asla savunmam. Ama bunlardan her meslekte var.

Geçen gün, bir hastamın öğretmeni not yazmış çocuk hakkında; notta birkaç yerde ''herke-z-'' geçiyor. Bu nedir? Bir öğretmen bunu nasıl yapar bana söyler misiniz?

Yılın ikinci dönemi çoğunlukla dersler boş geçiyor. (devlet okullarında tabi) Neden? Ne münasebet? Çocuklar hekimlerden rapor istemeye geliyorlar  ''sınıfta az kişi vardı, öğretmen doktora gidin rapor versin, siz de gelmeyin dedi'' diye. Bu nedir?? Sınıfta bir kişi bile olsa, o öğretmen dersini vermek zorundadır. Ders işlememe gibi bir lüksü yok !!!

O kadar çok örnek verebilirim ki... Her meslekten...

Ama ben ''genelleme gibi olmasın da bütün öğretmenlerden nefret ediyorum''  demem, diyemem, her şeyden önce kendime bunu yakıştırmam. Bu haddini aşmaktır.. Mesleğini gerçekten iyi niyetiyle yapmaya çalışan diğer öğretmenlere karşı yapılan edepsizliktir. Ben bunu yapmam. Bundan önce, bu tür üsluplara olabildiğince hoşgörülü yaklaşırdım. Ama bundan sonra izin vermeyeceğim. 

Bizim yaptığımız hata, hayat memat meselesi evet kesinlikle, ama sizlerin, öğretmenlerin yaptığı hata da hayat memat meselesi. Farkı ne biliyor musun? Bizimkinde hemen öldürür, sizinkinde yaşatır ama, insan ''yaşamasam daha iyi'' diye düşünerek yaşar, 80 yıl yaşar ama kişiliksiz, muhtaç, çalışmayı, üretmeyi, konuşmayı, edebi, görgüyü bilmeyen ya da yukarıda bahsettiğim gibi ''herke-z-  be-y-enebilir'' yazan bir insan olarak yaşar. İkisi de ölümcül hatalardır, birbirinden hiç farkı yok !!

Sorun ne biliyor musunuz? Karşınızdaki insanın da ''insan'' olduğunu kabul etmemeniz. Ben bundan sonra hepimizin insan olduğunun farkına varmayan insanlara (!) saygı göstermeyeceğim. (hastam olursa elimden geleni sonuna kadar yaparım o ayrı)

( Estf. edebiyatçı değilim. Dilim döndüğünce bir şeyleri ifade edebiliyorsam, zamanında işini iyi yapan, saygı duyduğum öğretmenlerim sayesindedir. Onların da ellerinden saygıyla öpüyorum ) 

İpek...