Cumartesi, Mart 19, 2016

Tarihe Not: Boş Puset - 19.03.2016

İçimiz yanıyor, üzüntümüz öfkeye dönüşüyor, kızıyoruz, bazen öfkemizi kontrol edemiyoruz.
Öfkemden söyleniyorum kendi kendime, söyleniyorum, söyleniyorum...
Ama sonra o fotoğrafı görüyorum ya; o boş puset fotoğrafını...
Allah'ım o nasıl can yakıcı, nasıl acıtıcı bir fotoğraf öyle...
Susuyorum ondan sonra...
Duygumu tanımlayamıyorum ki ne anlatayım daha...

Türk müyüz Kürt mü, alevi miyiz sünnî mi, paralel miyiz değil mi, gezici miyiz değil mi? İstihbarat konusunda güçlü olduğumuz alanlar bunlar maalesef.
Hal böyle iken acımız nasıl dinsin?
Ne kadar küçük parçalara ayırdınız bizi?
Nefret yüklü küçük parçalar...
Oysa insan olmak ya da olmamak, bütün mesele bu değil miydi?
Keşke azıcık utansanız, belki bu bile kâfi gelecek insan olduğunuzu hatırlamaya.

Yazıklar olsun ama hepimize yazıklar olsun...